
من تازه به محله جدیدی نقل مکان کردم و در خیابان شخصی کسی است که موتور سیکلت مخصوص خود را در پارک Ural پارک می کند. من هنوز عکس شخصی خود را از آن به چنگ نیاورده ام ، اما این محله محصولی است و مرا به فکر فرو برد: کجاست آن اورال برقی که چند سال پیش به آن طعنه زدیم و چرا هنوز نمی توانم یکی بخرم؟
Ural ، به طور رسمی IMZ-Ural ، یکی از معدود شرکت هایی است که هنوز در سراسر جهان موتور سیکلت با ماشین های جانبی می سازد و ماشین آلاتی که آنها در کارخانه های Irbit ، Russia ساخت می کنند ، از چشمگیرترین ، سخت ترین و بی نظیرترین دوچرخه های اطراف هستند. طرح اولیه ای که اورال هنوز می سازد به عهد مولوتف-ریبنتروپ بین اتحاد جماهیر شوروی و آلمان نازی برمی گردد ، قبل از اینکه آلمان به لهستان حمله کند. در آن زمان ، BMW با طراحی R71 شوروی را تأمین می کرد که از دهه های گذشته در اورال که امروزه می شناسیم ، ماساژ داده شده و اصلاح شده است.
با 749 سی سی مخالف رانندگی دو سیلندر با چرخ عقب دوچرخه و (به صورت اختیاری) چرخ سوم قایقرانی روی ماشین کناری ، دوچرخه های استاندارد Ural قادر به مدیریت راحت زمین های سخت و شرایط دشوار هستند. کاربرد خودروی جانبی نیز کاملاً واضح است. فضای موجود برای یک مسافر اضافی و یک صندوق عقب ، از آنچه من حداقل می فهمم ، در اکثر موتورسیکلت ها ویژگی استانداردی نیست ، بنابراین در مورد عملیاتی بودن کمتر از چهار چرخ ، Ural واقعاً در کلاس یک کلاس قرار می گیرد. اوه ، و شما می توانید آنها را نیز مسابقه دهید.

اما اگرچه دوچرخه استاندارد اورال به خودی خود بسیار چشمگیر است ، من بیشتر علاقه مند به یک دوچرخه برقی هستم. در حالی که من مجبور نیستم آن را از ابتدا تصور کنم زیرا اورال دو سال پیش آنچه را که شبیه به یک دوچرخه مفهومی الکتریکی آماده تولید بود ، ارائه داد ، من مانده ام که چرا هنوز آن را نداریم.
این مفهوم کاملاً متفاوت از دوچرخه استاندارد نبود. فاکتور شکل یکسان بود. تنها تفاوت این بود که دو سیلندر بزرگ بین پاهای راننده با یک پک برقی کامل از Zero Motorcycles تعویض شد. همه چیز به نظر می رسد درست در پیچ قرار گرفته است.

یورال ادعا می کند که فرم دنده مخصوص برای موتور سیکلت برقی بخشنده تر است. باتری ها سنگین هستند ، بنابراین تطبیق آنها با یک تعادل چرخ دنده جانبی باعث کاهش مرکز ثقل و کنترل دوچرخه بزرگ می شود. شاید این مزایا کمتر از ادعاهای اورال باشد ، وقتی شما در نظر بگیرید که سال گذشته دوچرخه شخصی Zero چقدر خوب توانسته خودش را کنترل کند ، اما به عنوان فردی با حداقل تجربه موتور سیکلت ، مفهوم ثبات اضافی برای من بسیار شیرین به نظر می رسد.
علی رغم این واقعیت که مفهوم Ural الکتریکی از نظر من آماده تولید است ، این شرکت واضح بود که دوچرخه فقط اثبات مفهوم است و به زودی در کارت های تولید نیست. این واقعاً برای من ناامیدکننده است ، زیرا فکر می کنم از قبل می توانید بگویید. من یک اورال را دوست دارم ، یک ماشین مخصوص خودرو را دوست دارم و وقتی اشکال قدیمی بتوانند از طریق فناوری جدید زنده بمانند آن را دوست دارم.

به نظر نمی رسد که در اینجا مهندسی زیادی وجود داشته باشد. بسته باتری Zero به وضوح به داخل آن سر می خورد و بقیه دوچرخه نیز با استفاده از سالها استفاده در پیاده رو شکسته روسیه در بیابان سیبری آزمایش شده است. همکار دغدغه صنعتی روسیه ، کلاشنیکوف (می دانید ، بچه های AK-47) موتور سیکلت برقی خود را راه اندازی کرده اند که قبلاً در ارتش روسیه خدمت کرده است. اگر آنها بتوانند این کار را انجام دهند ، من نمی دانم که واقعاً چه چیزی مانع اورال شده است.