علاقه مندان به اتومبیل معتقدند که هر اتومبیل یک داستان دارد ، اگرچه فکر می کنم اکثر ما با دشواری می توانیم اتومبیلی را به هم ببندیم که شامل ضرب و شتم یک مرد افسر پلیس K-9 با سگ تحت سلطه خودش باشد. این همان چیزی است که ارل سوئیفت با خودکار بیوگرافی ، داستان خارق العاده خود از یک Chevy دوست داشتنی '57 و صاحب خشن اما جذاب آن ، آن را کشیده است.
فرضیه این کتاب به طرز گمراه کننده ای ساده است: ردیابی یک اتومبیل نمادین آمریکایی در طول تاریخ آن ، در حالی که به طور همزمان مسیر یک آمریکایی متبحر را از طریق خود دنبال می کنید ، تا زمانی که آینده آنها یکی شود.
بیوگرافی خودکار این پیش فرض را ارائه می دهد ، اما این کار را با بیان یک داستان بسیار خنده دار ، فحاشی (اگر واژه "مادرفکر" را دوست ندارید نباید آن را انتخاب کنید) و پیچیده تر از آن انجام می دهد.
داستانی که درباره هارلی ارل و پیدایش Chevy '57 تعریف می کند ، مانند کار سوئیفت روی کتاب خود در مورد سیستم بزرگراه بین ایالتی در ایالات متحده ، ساده و بدون ساده سازی بیش از حد است. چیزهای زیادی برای یادگیری و مراقبه وجود دارد حتی اگر فکر می کنید همه چیزهایی که باید درباره عضلات دیترویت پس از جنگ بدانید را می دانید. وی همچنین زمینه وجود آن و محبوبیت بعدی آن را فراهم می کند.
داستانی که او در مورد دارندگان اتومبیل و به ویژه تامی آرنی قهرمان اصلی ضد قهرمان می گوید ، با چنان گزارش مفصلی و مفصلی که من مجبور شدم از گوگل استفاده کنم تا مطمئن شوم که سوئیفت زیباتر نشده است - و منظور من این است که تعریف.
آرنی سرکشی ضعیف تحصیل کرده است که در لحظات رویارویی ، به شخصیتی خشن مانند هالک تبدیل می شود که با ملوانان ، سارقان ، ورزشکاران و سگ فوق الذکر پلیس درگیر می شود. با این حال ، او همچنین یک تاجر زیرک و دوست وفادار با دانش دائرlopالمعارف از اتومبیل های آمریکایی است.
او مانند خود Chevy '57 نمایندگی تمام افراط در هویت آمریکایی ما ، چه خوب و چه بد است. بدون بخشش زیاد ، بخش عمده ای از کتاب پیرامون مسابقه وی برای بازگرداندن Chevy Wagon '57 وی به عنوان FBI ، برنامه ریزان شهرستان و طلبکاران برای گرفتن هرچه ساخته است توطئه می کنند.
به اندازه کافی عجیب ، اگر این کتاب را می توان با هر اثری مقایسه کرد ، احتمالاً "آواز جلاد" ساخته نورمن میلر ، که حول محور گری گیلمور ، زندگی پر دردسر او و تمام تاریخچه ای است که منجر به کشته شدن دو نفر قبل از اعدام توسط دولت شده است.
من به شما قول می دهم که این کتاب چنین چرخشی تلخ را تجربه نمی کند ، اما در گرفتن و بازگویی لحظات صمیمی ، سوئیفت راهی طولانی را برای دستیابی به حس تاریخ شخصی میلر طی کرده است. اگر فقط یکی از این کتاب ها را خوانده اید ، قطعاً بیوگرافی خودکار را بخوانید. بسیار سرگرم کننده تر و بسیار کمتر افسرده کننده است. همچنین اثبات می شود که کارهای غیر داستانی در مورد اتومبیل ها می تواند قابل تأمل و کاوش باشد.
این بهترین کتاب معاصر است که از زمان A. J. در مورد اتومبیل خوانده ام. Baime's Go Like Hell است و من از جهنم لذت بردم.
