بگذارید پیش شما باشم: این نامه ای عاشقانه است. این یک یادداشت مش برای شهری است که به دلایل زیادی بیش از هر شهر دیگری به خانه من تبدیل شده است. ما در اینجا در مورد اتومبیل صحبت می کنیم ، و این بسیار خوب است ، زیرا هیچ شهر آمریکایی با یک نمای اتومبیل به اندازه سرسبز ، غنی و متنوع به اندازه لس آنجلس وجود ندارد.
اکنون این را می نویسم زیرا پس از گذشت بیش از 17 سال متوجه شدم که مجبورم LA را ترک کنم. به دلایل پیچیده خانوادگی و خصوصی ، که همه از بزرگسالی و مسئولیت پذیری ناخوشایند است ، من ماه آینده به Chapel Hill ، NC خواهم رفت. اتخاذ این تصمیم آسان نبود ، زیرا من واقعاً لس آنجلس و خانه کوچک من را در اینجا در منطقه لس فیلیز دوست دارم. لس آنجلس با من خوب بوده است و من می خواهم با تعریف و تمجید از یکی از بهترین ویژگی هایش: ماشین هایش ، کمی به او بازپرداخت کنم.
لس آنجلس ماشین را دوست دارد. و مطمئناً ، این عشق با هزینه سنگین مرگ خط قرمز و شبکه واگن برقی قدیمی LA همراه بود و مه دود و ترافیک و تمام مسائل مربوط به آن را به همراه داشت ، اما نتیجه نهایی هنوز شهری است که ماشین ها را جشن می گیرد و از آن استقبال می کند مثل هیچ جای دیگری که من شناخته ام
لس آنجلس ویژگی های بسیاری را در اختیار دارد تا بتواند آن را به مکانی ایده آل برای رونق اتومبیل تبدیل کند: آب و هوایی که امکان استفاده از تقریباً هر سبکی از اتومبیل را در طول سال را فراهم می کند ، و این اقلیم شرایطی است که به اندازه کافی خشک است تا زنگ زدگی را حفظ کند. خلیج در قسمت هایی از LA پول زیادی وجود دارد ، بنابراین اگزوتیک ها می توانند شکوفا شوند و حتی در مناطقی که به نظر می رسد پول از آنها جلوگیری می کند ، خرده فرهنگ های خودرویی ثروتمند و فعال زیادی وجود دارد.
اوه ، و جاده ها! بسیاری از جاده های باورنکردنی در اینجا برای رانندگی وجود دارد ، از بزرگراه آنجلس کرست تا درایو Molholland ، به مارهای دره ترسناک کوچک ، به PCH ، و جهنم ، حتی مناطق صنعتی ترسناک در شب در اطراف مرکز LA. تنوع در مناظر و تجربه بسیار زیاد است ، شما هرگز خسته نخواهید شد.
شما همه چیز را در LA می بینید. اتومبیل هایی که هیچ دلیل منطقی برای حضور در هرجایی از درختان نخل و همبرگرهای In-n-Out ندارند ، مانند ولگایی که روز گذشته دیدم یا Trabant یکی از دوستان دوستش است. در لس آنجلس بود که اولین رولزرویس و سایر مواد عجیب و غریب خود را در شرایط سخت دیدم ، دسته ای از اتومبیل ها که شرط می بندم به سختی در خارج از لس آنجلس وجود دارد. من کاملاً مطمئن هستم که لیست مکانهایی که رانندگان روزانه Silver Shadows و Countaches دارای وصله های Bondo و نیاز به صدا خفه کن هستند بسیار کوتاه است.
در هر روز ، یک رانندگی در اطراف لس آنجلس می تواند Corvairs ، ماشین های JDM را با زیبایی حفظ کند که شما نمی دانید چگونه آنها را به طور قانونی ثبت کرده اید ، Lancias قدیمی را به فروشگاه مواد غذایی هدایت می کنید ، لولهای کم رنگ با رنگ بسیار عمیق اگر شما خم شوید شما خیلی طولانی به آن خیره می شوید ، و تمام خرده فرهنگ های Beetles و MGs و BMW 2002s.
تا اواخر دهه 60 میلادی تقریباً می توانستید هر چیزی را به آمریکا وارد کنید و به نظر می رسد که بخش خوبی از لس آنجلس این کار را کرده است. LA همیشه کمی بیشتر از بقیه کشورها تمایل به امتحان چیزهای جدید داشته است و در نتیجه این ذهنیت آزاد خودرو ، LA یک مجموعه بزرگ از اتومبیل های واقعا جالب بدست آورد که بسیاری از آنها هنوز زنده مانده اند.
دلیلی که من در مورد چگونگی شگفت انگیز بودن لس آنجلس برای اتومبیل ها ادامه می دهم ، البته ، این باعث می شود که من بخواهم اینجا را ترک کنم ، به همین دلیل. با آمدن از جاهایی که شاید هفته ای یک ماشین جالب ببینید ، لس آنجلس کاملاً ذهن آزار دهنده است. شما خطر ابتلا به معادل دیابت در اتومبیل را دارید ، زیرا تقریباً غیرممکن است که بیش از حد به آن آب نبات شیرین ماشین شیرین عمل نکنید.
هرچه بیشتر به آن فکر می کنم ، دسته های بیشتری از اتومبیل های شگفت انگیز فکر می کنم: اتومبیل های هنری / روان پریشی عجیب و تزئین شده دیوانه ، شاهکارهای نورد ساخته شده توسط هنرمندان ، وسایل نقلیه پیش پا افتاده و دوست داشتنی مانند K-Cars و وگاس ، تک شاخهای با کیفیت کنکور مانند Facel-Vegas - من همه اینها را در خارج از کشور دیده ام ، بدون اینکه حتی امتحان کنم.
لس آنجلس واقعاً مکانی است که رویاهای غیرممکن اتومبیل را به واقعیت تبدیل می کند. من قادر به رانندگی با Tatra T87 در اینجا بودم ، در مسابقات پوچ شرکت کردم ، و حتی خود من نیز قادر به خرید یک ماشین کاملاً نادر از پروژه بودم. هنگامی که افراد به LA می آیند ، حتی افراد عادی و منطقی اتومبیل می توانند رانندگی چیزی جالب یا نادر یا قدیمی را داشته باشند که نتایج موفقیت آمیز آن تقریباً بیشتر از هرجای کشور است.
از آنجا که این شهر ماشینها را خیلی دوست دارد و احترام می گذارد ، از کسانی که ماشینهای جالب دارند پشتیبانی و احترام واقعی وجود دارد. من همیشه افرادی را پیدا کرده ام که مایلند در مورد اتومبیل های جالب خود صحبت کنند و حتی اجازه دهند که آنها را برانم - حتی گاهی پیش از این که یک روزنامه نگار اتومبیل بسیار بزرگ باشم.
مردم به اینجا می آیند تا در واقع کارهای جالبی را با اتومبیل و اتومبیل انجام دهند - در مورد بچه های Singer و ICON فکر کنید ، فقط چند مورد برجسته را نام ببرید. تعداد بسیار زیادی مغازه و حیاط خلوت دیگری وجود دارد که برخی چیزهای واقعاً بدیع را طراحی کرده اند.
لس آنجلس مخالفان زیادی دارد. این کلیشه ها در مورد چگونگی بی روح بودن شهر ، فرهنگ نبودن ، کسی نمی خواند و غیره وجود دارد و من خوشحالم که گزارش می کنم همه این اتهامات مزخرف است. اما LA حتی به حرفهای شما درباره او اهمیتی نمی دهد. در سانفرانسیسکو و گاهی اوقات در نیویورک وقتی مردم می شنوند که من اهل لس آنجلس هستم با من مثل یک آدم تلخه برخورد شده است ، اما من هرگز ندیده ام که عکس این اتفاق بیفتد. LA عاشق نیویورک و SF است ، و من همیشه تحسین برانگیز و خنده آور شهر را تحسین کرده ام.
بنابراین ، توصیه من به هرکسی که واقعاً عاشق اتومبیل است این است: اگر فرصتی پیدا کردید ، مدتی را سپری کنید یا در لس آنجلس زندگی کنید. این شهر همیشه از یک چرخ دنده استقبال خواهد کرد و مهم نیست که خواسته های خودرویی شما چقدر انحرافی به نظر برسد ، من مطمئن هستم که شما می توانید چند فرد عجیب و غریب دیگر را پیدا کنید که ماشین را به روش شما دوست دارند.
هنوز هم واقعاً نمی توانم باور کنم که می روم ، اما آنجاست. من Beetle خود را به NC و Scimitar ارسال خواهم کرد ، که مطمئن هستم تنها مورد در این ایالت خواهد بود. البته من جالوپنیک را ترک نمی کنم و قصد دارم هر کاری جالب مربوط به اتومبیل را که می توانم در NC انجام دهم پیدا کنم. من همچنین برنامه خوبی برای نحوه سفر خود دارم که به زودی فاش می کنم. اما درست در این لحظه ، من نمی توانم از اینکه ترک این سرزمین عجایب اتومبیل را ناراحت می کنم ، کمی خودخواهانه ناراحت باشم. حتی اگر این شهری باشد که یک بار ماشین من را دزدیدند.
