نمادین کلمه ای خسته است. در گذشته ، این به عنوان یک کلمه احترام به زمین شکن ها و انقلابیون محفوظ بود که آینده را به طور بنیادی تحول می بخشند. می دانید ، آیکون ها.
امروزه تقریباً به همه چیز ، از توستر گرفته تا تویوتا Tercel ، نمادین گفته می شود. اما این از نظر مبتکران واقعی منصفانه نیست. با وجود آنچه بازاریابان به شما می گویند ، در دنیای خودرو ، تعداد بسیار کمی از خودروها هستند که در واقع نمادین باشند. پورشه 911 یکی از خودروهای شایسته این عنوان است.
(افشای کامل: پورشه از من می خواست که 911 C2S Cabrio را آنقدر بد رانندگی کنم که آنها آن را سه روز قبل از آمدن یک عوضی احمق به نام سندی برای دیدار از نیویورک بیرون دفتر رها کردند.)
911 تقریباً تکامل تعریف شده است. اگر یک مدل 911 کاملاً جدید را در کنار مدل اصلی دهه 1960 پارک کنید ، کاملاً واضح است که این اتومبیل ها با هم ارتباط تنگاتنگی دارند. اما این بخشی از جذابیت 911 است. پورشه به جای اینکه مدام آن را بیرون بیندازد و از ابتدا شروع کند ، آن را بزرگتر کرده است. شما باید این را تحسین کنید.
برای نسل 991 ، پورشه یک تغییر بزرگ ایجاد کرد: آنها فرمان هیدرولیک را جمع کردند و به یک تنظیم الکتریکی رفتند. فرمان همان چیزی است که 911 آه را در گذشته بسیار جادویی می کرد. آیا این تغییر روی ماشین تأثیر منفی می گذارد؟ من فکر نمی کنم اصلاً
خارجی (7/10)
بیایید این را از سر راه خود دور کنیم: 911 یک ماشین زیبا است. عضلانی است ، پهن است ، قلم مویی است. این را بسیار دوست دارم. رویه نرم جدید کابریولت همچنین خط سقف کلاسیک 911 را حفظ می کند که باعث می شود برخی از ظاهر ناخوشایند قبلاً کابریوس از بین برود. من را یک فن بدانید.
اما در اینجا مالش وجود دارد: 911 فقط به نظر نمی رسد که خیلی خاص باشد. برای خودرویی که قیمت اولیه آن 100000 دلار است ، باعث نمی شود که شما دو بار به نظر برسید و "وووووووووووو" شوید. این همان مشکلی است که نزدیک به 50 سال است که از همان سبک استفاده می کنید ، مردم به آن عادت می کنند. اتومبیلی مانند آئودی R8 هزینه یکسانی دارد و فقط فاکتور "نگاه مقدس به آن" را دارد که 911 ندارد. من این را در یک ابرخودرو می خواهم.
داخلی (8/10)
روزهای اسپارت گذشته و جایگزین فضای داخلی شده است که به نظر می رسد مستقیماً از پانامرا بیرون آمده است. این اصلاً چیز بدی نیست. همه چیز در دسترس است و کیفیت فوق العاده بالایی را احساس می کند. کنسول مرکزی با دکمه هایی پوشانده شده است (چیزی که این روزها دیگر واقعاً از جانب آلمانی ها نمی بینید) ، و باید بگویم که من آنها را ترجیح می دهم.
مرتب نکردن منوی چوبی برای تنظیم صندلی های گرم شونده یک تغییر خوشایند است. البته ممکن است پورشه چند دکمه بیش از حد قرار داده باشد ، زیرا من مطمئن نبودم که برخی از آنها پس از لمس های مکرر چه کاری انجام دادند. همچنین ، صندلی عقب هنوز بی فایده است ، مگر اینکه شما یک ژیمناست شیرخوار را حمل کنید.
تقلب (8/10)
C2S از 3.8 لیتری تخت شش تایی خود 400 اسب بخار قدرت و 325 پوند فوت گشتاور دارد. هنگامی که به یک گیربکس PDK بسیار ساده و شگفت انگیز مجهز باشد (در یک دقیقه اطلاعات بیشتری راجع به آن دهید) ، در صورت استفاده از کنترل پرتاب ، که بسیار جذاب است ، می تواند در عرض 4.3 ثانیه به 60 برسد.
در هیچ کجای محدوده دور موتور کم نیست و شتاب دنده میانی تقریباً طبیعت دوم است. با این حال ، چیزی وجود داشت که من نمی توانستم انگشت خود را کاملا روی آن بگذارم. به دلایلی ، من فقط انتظار داشتم که سریعتر از آنچه که بود باشد. به نظر می رسد کمی عرفانی است ، اما 911 به سرعت واقعی "احساس" نمی کند. حدس می زنم خوب است که همیشه احساس کنترل می کردم ، اما وقتی گاز می دادم کمی تعجب یا شوک می خواستم.
ترمز (9/10)
ترمزهای عالی با احساس فوق العاده پدال. نه خیلی نرم ، نه خیلی محکم ، اما کاملا درست است. عملکرد من خطی است و پدال آن محکم است و ترمزها سخت می گیرند.
من صادقانه آنها را دوست دارم
بله ، پورشه گزینه سرامیک کربنی را برای این خودرو در نظر گرفته است. یک راننده معمولی تفاوت را متوجه نخواهد شد ، غیر از صدای ترمز و کیف پول 85520 دلار سبک تر. مطمئناً ، وزن ناخواسته کمتری وجود دارد ، اما می توانید یک میاتای دست دوم را با این قیمت خریداری کنید. جهنم ، شما می توانید دو میاتای مستعمل با قیمت داشته باشید و هنوز 911 داشته باشید. برای یک فرد معمولی ، آنها فقط ارزش آن را ندارند.
سواری (9/10)
والا فکر می کنم مهندسان پورشه حداقل یک کلاس در زمینه دینامیک شاسی گذرانده باشند. وقتی ماشین در حالت اسپرت نیست ، روان است ، انعطاف پذیر است ، راحت است. در این شرایط 911 تقریباً یک ماشین GT است. آن را در Sport یا Sport Plus قرار دهید و جامد می شود.
اکنون ، در بسیاری از اوقات ، یک ماشین در "حالت اسپرت" احساس می کند که شوک های کاملاً خوبی دارد. اینجا اینطور نیست پورشه خودرویی ساخته است که در حین کار با آن ، می تواند همزمان جاده را به حالت تسلیم درآورد. این یک ترکیب شگفت انگیز است که فقط جواب می دهد.
- موتور: 3.8 لیتر H6
- قدرت: 400 HP در 7،400 دور در دقیقه ، 325 پوند در فوت در 5600 دور در دقیقه
- انتقال: کلاچ دو سرعته 7 سرعته یا کتابچه راهنمای 7 سرعته
- 0-60 زمان: 4.3 ثانیه
- حداکثر سرعت: 185 MPH
- پیشرانه: درایو چرخ عقب
- محدود کردن وزن: 3،274 پوند
- صندلی: 4
- MPG: 19 MPG City ، بزرگراه 27 MPG
- MSRP: 108،000 دلار (طبق آزمایش: 142،000 دلار)
مدیریت (9/10)
من همیشه شنیده بودم که رانندگی با 911 بر خلاف رانندگی با هر چیز دیگری است ، اما من واقعاً هرگز به آن خریدم. باید داشتم
با قرار گرفتن موتور در محور عقب ، انحراف وزن نسبت به عقب فاصله زیادی دارد. شما فکر می کنید که این می تواند یک دستور العمل برای فاجعه باشد. این فقط نیست ماشین را به گوشه ای می انداختم تا انتظار داشته باشم از آن طرف بیرون نیاید. اکنون ، نه تنها از آن طرف بیرون می آیم ، بلکه در حین انجام این کار آتش نمی گیرم. 911 در گردش خنثی است (بجز در پیچ های سربالایی که قسمت جلوی آن بسیار سبک و کم فشار اولیه به ترتیب روز بود) ، گوشه وسط خنثی و در حالت تعجب ، خنثی است. من مطمئن هستم که اگر خیلی گرم وارد گوشه ای شوید و عقب را بچرخانید ، یک سری مشکلات خواهید داشت ، اما همانطور که هست ، 911 بسیار عالی است.
من انتظار داشتم فرمان برقی که بزرگترین محل نزاع برای خودروی نسل 991 است ناامید کننده باشد. اصلاً نبود من آن را آزار دهنده نمی دانم و از اینکه سالها سنت از پنجره به بیرون پرتاب می شد ناراحت نبودم. درعوض ، من از توانایی پورشه در ایجاد دوباره تجربه هیدرولیک در یک تنظیم برق تحت تأثیر قرار گرفتم. این به خوبی تنظیمات هیدرولیکی 911 های قدیمی نیست ، اما به بد بودن ، subpar یا حتی هم تراز بودن نزدیک نیست. هنوز هم خارق العاده است.
GEARBOX (9/10)
من این را کوتاه می گویم: PDK بهترین گیربکس موجود در بازار است. عادت زنانه. باهوش تره نرم تر است سریعتر جابجا می شود. من عاشق PDK هستم.
هنگامی که اتومبیل در اسپرت یا اسپورت پلاس ندارید ، تعویض دنده ها نرم و آهسته انجام می شود و حتی آرامش می کند. اما وقتی آن را در یکی از دو حالت عملکرد قرار می دهید ، الگوریتم ها تغییر می کنند و PDK زنده می شود. شیفت ها با بی دردی به خانه می پرند. این بهتر و سریعتر از یک انسان است. آن را به صورت خودکار بگذارید ، و حتی بهتر از شما نیز می داند. پورشه ممکن است کمی دیر به بازی دو کلاچ در اتومبیل های خود رسیده باشد (آنها اساساً فناوری اتومبیل های مسابقه ای خود را اختراع کرده اند) ، اما آنها با بهترین رقیب ممکن وارد این خودرو شدند. تقریباً هر خودروساز دیگری را از آب خارج می کند.
حال فقط به آنها احتیاج داریم که بفهمند اهرم تعویض باید به عقب کشیده شود تا به سمت بالا تغییر کند و به جلو سوق داده شود تا به پایین تغییر کند ، و نه برعکس
صوتی (9/10)
تستر C2S من به استریو اختیاری Burmester مجهز شده بود. با 837 بلندگو در ماشین ، به نظر می رسید اکسل رز درست کنار من نشسته است ، که تصور وحشتناکی است.
در مورد ضعف 911 که برای یک موتور بدون انگیزه ایجاد می شود ، من می گویم pish posh. شش تخت ، پوست راضی کننده ای ایجاد می کند ، به خصوص در ناله کامل. از آنجا که این یک کابریولت بود ، آزمایش کننده من حتی بیشتر از آن موسیقی شیرین و شیرین شش تایی را وارد کرد.
همسایگان شما ممکن است بعد از مدتی از شما متنفر باشند زیرا هر زمان که شما 911 را بالا می کشید غرغره تماشاگران را دعوت می کند ، که باعث احیای مجدد می شود ، که حتی باعث می شود صدای سیلندر الاغ شیرین تر ، که باعث خیرگی می شود ، که به معنای عدم دعوت به ولخرجی BBQ وگان آنها است. بنابراین ، دو برنده شوید.
اسباب بازی (8/10)
بله ، در واقع اسباب بازی دارد. ما دارای سنسورهای پارکینگ ، رادیو ماهواره ای ، نمایشگرهایی با قابلیت تنظیم مجدد ، صندلی های گرم شده و خنک شده ، یک بادگیر ، برف پاک کن های اتوماتیک ، چراغ های جلو اتومبیل ، کروز کنترل ، PDK و یک سیستم ناوبری بسیار خوب و سایر موارد هستیم. این کلید همچنین دارای یک کلید است که مانند ماشین شکل گرفته است. این یک اسباب بازی به معنای واقعی کلمه نیست ، اما من مطمئن هستم که یک بچه کوچک جایی آن را سرگرم کننده می داند.
VALUE (5/10)
Welp ، همه اینها نمی تواند سرگرم کننده و بازی باشد. Carrera S Cabriolet قیمت اولیه 108000 دلار دارد. شما می گویید: "سلام ، این افتضاح نیست". خوب ، اگر گزینه هایی می خواهید آماده باشید تا هزینه های زیادی را پرداخت کنید. ماشین آزمایشی ما 34000 دلار آپشن داشت. درست است ، شما می توانستید گلف R را به قیمت آپشن های این خودرو خریداری کنید. آیا می خواهید تاج پورشه را روی چرخ های خود رنگی کنید؟ این هزینه فقط 185 دلار است. آن استریوی عالی Burmester؟ این فقط 5،010 دلار است. ته آینه رنگ بدنه را می خواهید؟ چنگال بالای 605 دلار
قیمت پایه برای کلاس اصلاً بد نیست ، اما همین که یک ماشین مجهز به سطح دلخواه خود بگیرید ، واقعاً شما را عقب می اندازد.
بنابراین این س aال ایجاد می شود: آیا 911 ارزش آن را دارد؟ من میگم بله. 911 ممکن است به سن بازنشستگی نزدیک شود ، اما مانند یک جوان باهوش رانندگی می کند. ظاهر تکاملی را فراموش کنید ، این یک ماشین با هدف است. و در پایان روز ، آیا می خواهید به بخش نگاه کنید یا در واقع اجرا کنید؟ من ترجیح می دهم اجرا کنم.
81/100
